„Wyspy Paprykarzowe” Anety Skarzynski to kontynuacja zyciowych perypetii i historii Anety z poprzedniej czesci - „Wyspy Naftalinowe”. Autorka po raz kolejny daje nam porcje niesamowitych przygód obciazonej nadpobudliwoscia psychoruchowa dziewczynki.

Powiesc stanowi kolejny etap w zyciu Anetki. Bohaterka ma pietnascie lat i uczeszcza do liceum. Jednak nauka nie stanowi dla niej spraw priorytetowych, za to chetnie skupia sie na lekcjach muzyki i plastyki, a przede wszystkim na budowaniu ciekawych znajomosci. W liceum pedagogicznym, wspólnie z dwiema przyjaciólkami tworzy grupe, która swoimi dzialaniami przyprawia o ból glowy nauczycieli i rówiesników. W tym czasie znajduje tez swoja pierwsza, prawdziwa milosc. „Wyspy Paprykarzowe” koncza sie, gdy bohaterka wyjezdza z rodzinnego Szczecina na studia. Autorka zapowiada, ze to nie koniec przygód Anety.

To powiesc typowo familijna, pelna smiesznych historii, napisana lekkim, barwnym i pelnym neologizmów jezykiem. Nostalgiczna lza moze zakrecic sie wszystkim dzisiejszym czterdziestokilkulatkom, dorastajacym w drugiej polowie lat osiemdziesiatych ubieglego wieku, gdyz akcja powiesci toczy sie w tym wlasnie okresie. Kazdy czytelnik, niezaleznie od wieku, znajdzie w tej ksiazce godziwa rozrywke, ale i garsc madrych refleksji.