Wojna Sprawiedliwosci. Tak  tez pelni wlasnej pychy zwa zaglade mojego ludu. Mojej przeszlosci. Mojej cywilizacji i wartosci przez nia dzierzacych. Arkony... Ostatnia Arkonka, przekleta, by mimo konca trwac. Kroczyc, zyc mimo dawnego zakonczenia historii naszej. Swiadek zmian, swiadek powstawania nowych krain, swiadek nienawisci i pogardy wobec mnie i wszystkiego co w zyciu kochalam, które tylko tak gorszacy mnie strach moze tlumic. Na zawsze wrota Nawi przede mna zamkniete i obcowac mi na tak obcej mojej ziemi, zwanej inaczej kogo bys sie nie zapytal. Gaja zwana tak przez rasy nowodzierzce Elfy, Lupiny, Wodniki i Wampierze, Jothrostrad, przez komunalnych jelenioludzi kontynent Brade zasiedlajacych. Moze Drzewnia, nazwa stara od Kosmicznego Drzewa sie wywodzaca. Moja. Przez Arkonczyków i dzisiejsze krainy tlace we mnie iskre zludnej nadziei, Pyrie i  Rusalcze Jezioroborze uzywana. Vedotea, nazwa pradawna. Do starych ludzi przynalezna, gdy po swiecie stapala jeszcze nasza bogini kochana, chramowi, któremu prace mego ciala oddalam. Swieta buntowniczka, która stawila sie swym boskim wladcom, by ludzkosci dac nadzieje. Zlamac cykl degradacji. Cialo swiatynia czlowieka, a kazdy czlowiek - bogiem... Cykl toczy sie dalej. Zostalam tylko ja. Moje popadajace w szalenstwo cialo i nieliczne demony, czy stwory mityczne, co to pamietaja stara nauke. Zasiadz zatem czytelniku, gdyz zabiore Cie w poczatki sagi, epoki, która przyszle pokolenia "Koncem Jutra" beda zwac.