Kazdy z nas przychodzi na swiat w przeznaczonym mu otoczeniu, srodowisku, które jest jego i tylko jego. Zycie nas wszystkich moze wydawac sie podobne do zycia innych, jednakze jest wyjatkowe
i niepowtarzalne. Nasza rodzina, nasz czas, nasi przyjaciele i nasze doswiadczenia; nasze przekonania, nasze upadki i nasze radosci; nasze wyksztalcenie zdobyte w drodze edukacji
czy poprzez samoksztalcenie. Postep i nieustanny rozwój wewnetrzny na kazdym etapie zycia. Wszystko ksztaltuje te jedyna konstrukcje - nasze jedyne i niepowtarzalne zycie. Rozwój wlasnego wnetrza, wlasnej osoby. Zaczynajac od pozycji spolecznej, od wykonywanego zawodu bedacymi czesciami widzialnego poziomu czlowiek powinien siegnac poziom wyzej gdyz sklada sie z czesci widzialnej i niewidzialnej.
Co tracimy w tym chaosie podczas naszego zycia? Tracimy z róznych powodów, braku nadziei, utraty dziecinstwa, lenistwa, tracimy ta wizje która laczyla kazdego z nas podczas dorastania z obrazem nas samych realizujacyh marzenia. Niekoniecznie cos wielkiego, co bedzie uznane na calym swiecie, nie cos majacego zwiazek ze slawa czy sukcesem. Nie, lecz cos co wplywa na nasz wewnetrzy rozwój jako istoty myslace, wzrost naszej inteligencji, inteligencji moralnej i etycznej, spolecznej. Jasne spojrzenie na wlasna osobe na linii naszego zycia i poza! Cos pozytecznego dla nas i tych którzy nas otaczaja. Oto wielkosc prostego czlowieka bedacego czescia spoleczenstwa. On, jako wyjatkowa istota, jest wezwany, takze on jest wezwany do wspólnego rozwoju. Bierze w nim udzial.  On, jako niezastapiony neuron, miedzy innymi neuronami w tej ewolucji, w tej inteligencji wspólnej. W epoce w której wszystkie dobra materialne, nie mówiac o powierzchownych, nikna podczas kryzysu ekonomicznego, co pozostaje z osoby? Pozostaje on. Tylko on ze swoja inteligencja, niekoniecznie mala, niekoniecznie wielka.
W nieustannym rozwoju z trudem zamkniety w miejscu waskim, ograniczajacym jego rozwój.
Inteligencja i umiejetnosc dokonania czegos, bycia mala wielka sila tej wielkiej masy zwanej ludzkoscia rozpoczynajac od wlasnego zarodka.
…jajku Ruha.