Choc prezentowane w „Majatku niezastapionym” wiersze maja bardzo zróznicowana tresc, autorowi Bogdanowi Kluczynskiemu udalo sie wylonic jedenascie dzialów tematycznych, poczynajac od spraw dotyczacych Najwyzszej Instancji (czyli Bozych), poprzez mysli zwiazane z wiara, miloscia blizniego, sumieniem, godziwym zyciem, nastepnie z jego wlasnymi doswiadczeniami. Autor zdecydowal sie zaprezentowac równiez i te utwory ze wzgledu na szerszy wydzwiek zwartych w nim tresci oraz sentyment do pewnych wspomnien. W dalszych czesciach tomiku prezentowane sa rozdzialy poswiecone sprawom ostatecznym, patriotycznym, przyrodniczym, zas w ostatnim zebrane zostaly wiersze o charakterze humorystycznym. Autor sam zaznacza, ze do niektórych tematów powraca jak bumerang, przedstawiajac problem w innym ujeciu, co zapewne swiadczy o silnym ich zakotwiczeniu w jego jazni i sercu.

Chcac najkrócej scharakteryzowac prezentowane utwory, nalezaloby powiedziec, ze sa one „zyciowe”, zachecajace do analizy wlasnego sumienia oraz silniejszego zwrócenia sie ku Bogu, przedstawiajace wybrane problemy w sposób realistyczny, a czasem wrecz naturalistyczny. Warto uwierzyc, ze wyrazone w nich bolaczki, niepowodzenia i obawy, a takze wszystkie inne nasze problemy wymagaja asystencji Bozej i wiekszej dbalosci o gromadzenie skarbów w Niebie. Stad tytul jednego z rozdzialów „Majatek niezastapiony” znalazl zastosowanie do calego zbioru.

Zauroczenie i od lat szkolnych przejecie genialnym rymotwórstwem naszego wieszcza Adama Mickiewicza udzielilo sie autorowi w prezentowanych tu utworach i – jak sam podaje – stal sie, mimo woli, jego nasladowca. W celu usprawiedliwienia – kierowanego szczególnie do osób preferujacych inne formy wyrazu szczerze wyznaje, ze inaczej wierszowac nie potrafi.