Przejmujace losy wiejskiego biedaka, któremu na imie Michalko. Okoliczni mówia o nim „durny Michalko”, bo zwraca na siebie uwage, a do tego nie potrafi poradzic sobie w zyciu.<br/> Po zakonczeniu pracy na budowie nieopodal rodzinnej wsi Michalko nie mial dokad wracac. Postanowil wiec udac sie do Warszawy. Bohater ma specyficzne wyobrazenie o wielkim miescie: „Choc go nazywali «durnym», tyle przecie rozumial, ze na swiecie mniej przymiera sie z glodu i latwiej o nocleg anizeli na wsi. O! na swiecie chleb jest bielszy, na mieso mozna choc popatrzec, domów wiecej i ludzie nie tacy mizerni jak u nich”.<br/> W Warszawie Michalko zatrudnia sie przy budowie domu. Poznaje dziewczyne, która cierpi, bo jej amant czesto ja bije i odbiera wszystkie zarobione pieniadze. Michalko zakochuje sie w niej. Wkrótce dziewczyna opuszcza go. Michalko nie moze zrozumiec, dlaczego poszla za krzywdzacym ja czlowiekiem.