„Pisza mnie wiersze” Danuty Pasieki to poezja. Wiersze traktuja o Bogu i ludzkich zaniedbaniach, o godnym, godziwym zyciu, o rodzinie, miejscach w przestrzeni, w których dostrzegamy siebie, nazywamy nasze uczynki po imieniu, o wyborach, podejmowanych kazdego dnia, o pracy i o poezji... Autorka mówi nam jak powinnismy zyc, ale nie robi tego wprost, nie daje gotowych rad, nie przepisuje recept na doskonalosc. To pozostawiam nam, bo wierzy w madrosc czytelników, w ich nieograniczone mozliwosci interpretacyjne. Poetka analizuje pewne stany, które wplywaja na percepcje swiata i dlatego godne sa utrwalenia. Liryka czasu przeszlego – to okreslenie zdaje sie najbardziej oddawac egzystencjalna problematyke utworów Danuty Pasieki. Pisza mnie wiersze to ksiazka wyjatkowo madra i przemyslana. Poetka stara sie zwrócic uwage na te aspekty ludzkiej egzystencji, które pozwalaja nam na chwile refleksji.