Ludmila, panna ze szlacheckiego dworu, po smierci rodziców trafia pod opieke stryjostwa, które niezwlocznie chce wydac ja za maz. Dziewczyna ucieka do klasztoru, który zostaje brutalnie zaatakowany przez Tatarów. Ludmila zostaje branka w Jesyrze, lecz wojsko krakowskie wojewody wyzwala ja z niewoli. Rusza wiec do swojej przyjaciólki Elzbiety, aby ostrzec ja przed nadchodzacym niebezpieczenstwem, ale jest juz za pózno. Rozpoczyna sie walka o zycie przyjaciólki, w której Ludmila nie cofnie sie przed niczym.