Bu kitapta birbirine baglanarak sürekli okumayi saglayacak Türk edebiyatindan on sekiz, Dünya edebiyatindan dört öykü yer aliyor. Uygarligi yaratanin, gelistirenin hep emek oldugunu biliyoruz. Üretimleriyle yasamimizi saglayanlar da hep emekçiler olmustur. Kol gücünden baska sermayeleri olmayan isçilerle köylüler ve düsüncelerinden baska sermayeleri olmayan düsünce adamlari, el birligiyle, yasami degistirip dönüstürmeye olan inançlarindan caymamislardir. Kitapta yer alan öykülerde, gelecekte paylasilacak olan yasama sevincinin kivilcimlarini bulacaksiniz. O günlere ulasildiginda kavganin yerini baris, acinin yerini sevinç, köleligin yerini sahiplik, sömürünün yerini birlikte üretilen yasamin esitçe paylasimi alacaktir. Emegin gücünün birlestiriciliginin görkemli güzelligini, insani insan yapan anlamini, dogayi alt edisinin yüceligini Maksim Gorki'nin "Tünel" öyküsünde bulacaksiniz. Semplon Tüneli'nin açilisinda Italyan ve Fransiz isçilerin, dagi delip topragin altinda birlesmeleri, el ele tutusmalari sizi de heyecanlandirip sevindirecektir. Ayni sevinci, Adnan Özyalçiner'in kitaba adini veren "Dokumacini Ölümü" öyküsü de yasatacaktir. Öyküdeki dokumacinin isine olan sevgisi, yaratci gücüne olan inanci, ölse de yerini bir baskasi alacagi için, ayni sevinç ve mutlulugun sürekli olabilecegini gösterecektir. Emekçi, üretimden gelen gücünü kullanarak sömürüye son verebilecek güçtedir. Bu yolla sürekli baris ve kardesligi de getirecektir. Üretimden gelen güçle insanlar arasinda sevgiyle mutlulugu paylasabilmek için.