Dom kupiony przez Maje i Rafala wkrótce po slubie, jest czyms wiecej niz mogli oczekiwac. Jest wprawdzie piekny, ale stary, stuletni, wymagajacy generalnego remontu, jednak to nie odstraszy ich od kupna. Maja jest oczarowana nieuchwytna aura panujaca wokól domu, jego architektura, starymi witrazami w oknach przedpokoju. Prawdziwy dom z dusza. Wkrótce po przeprowadzce okazuje sie, ze nie tylko z dusza, ale równiez z duchem. Starsza pani, Evelyn, jest wprawdzie zjawa szalenie sympatyczna i niegrozna, jednak dosc uparta. Komunikuje sie jedynie z Maja, prawdopodobnie slusznie sadzac, ze z kobieta dogada sie lepiej. Evelyn nie moze oderwac sie od ziemskich spraw i podazyc w strone swiatla, bo zyjac na tym padole zaniedbala wyprostowania bardzo istotnej sprawy i obecnie, nie mogac tego zalatwic sama, postanowila sie posluzyc Maja. Mai, która ma na glowie utykajacy, co i raz w martwym punkcie remont, oraz inne problemy dnia codziennego, do szczescia tylko brakuje zalatwiania zaleglych spraw ducha. Niestety, nie moze sie z tego wymigac, bo Evelyn potrafi byc w wytworny sposób niezwykle przekonywujaca. Powiesc, jakkolwiek pelna humoru i zabawnych zdarzen, odkrywa tajemnice i dramat, które wydarzyly sie ponad trzy dekady temu.