Hanna mieszka w malym domu przy cichej uliczce. U jej sasiadki, pod figura Maryi, regularnie spotykaja sie starsze panie z kólka parafialnego - czujne na wszystko, co dzieje sie w okolicy. W kosciolach odprawiane sa msze w rocznice uchwalenia calkowitego zakazu aborcji. Biskup w swoim palacu snuje ambitne plany polityczne. Pod Olsztynem wyrasta replika najwiekszej polskiej swiatyni, której oryginal zastapil warszawski Palac Kultury. Katolicka demokracja stala sie codziennoscia i niemal wszyscy uznali, ze jakos da sie w niej zyc.
Ale pewien poranek jest inny. W zyciu Hanny pojawia sie ktos, kto pomoze jej nazwac wlasne potrzeby. Pokaze, ze otaczajacy ja swiat jest absurdalnym szalenstwem, w którym Hanna nie bedzie juz chciala uczestniczyc.
„Nadfiolet” to opowiesc o przemianie duchowej. O odnajdowaniu w sobie i pragnien i sil, których dotad nie chcielismy dostrzegac. O chwili kiedy bunt staje sie swiadomoscia, a swiadomosc - buntem. O momencie, kiedy rozstrzyga sie wszystko – subiektywne, niedoskonale, ulomne wszystko.