Bilsin cihan ki ben bu cihanin nesindeyim: Bir ülkünün mehabetinin zirvesindeyim. Dünya denen mezellete dalsin her isteyen; Ben irkimin seref tasan efsanesindeyim. Herkes bir özleyisle yasar… Ben de öylece Altaylar’in ve Tanridag’in çevresindeyim. Merdânelikle söyle bakip ayriliklara Son menzilin hüzün dolu kâsânesindeyim. Artik veda zamanina pek fazla kalmadi; Yorgun ve kimsesiz ölümün bahçesindeyim…