Nihat Bey, dairesinde bin bes yüz kurus aylikli bir kâtipti. Evin giderlerinin hemen bütününü kaynanasi Didar Hanim öderdi. Bey'in ayligi kendine cep harçligi kalirdi. Nihat'in kaynanasina saygisi, esine sevgisi pek çoktu. Talât Hanim da kocasini niteliksiz asiri bir sevgi ile severdi. Fakat bu asiri sevgisini açiga vurmak istemez; içine sindirerek susar, öyle bos kiskançliklar, yersiz densizliklerle ne kendini üzer, ne de kocasini tedirgin ederdi. Kocasinin kendi mali olduguna, onu baska bir kadinin elde edemeyecegine sarsilmaz inanci vardi. Dünyadaki kadinlarin en güzelleri ayaklarina kapanarak Nihat'a tutkunluklarini söyleseler hiç birinin istegine eremeyecegini bilirdi. Çünkü kocasi nasil etmis etmis, Talât'i böylece kandirmayi basarmisti. Bes yila varan evlilikleri süresince Nihat'in henüz bir yalanini tutmamisti. Evine baktikça Nihat'in gözlerinden sefkat, sevgi, baglilik sanki birer iç coskunluguyle akardi. Ya da Talât'a öyle görünürdü. Onun gözbebeklerinde Talât'a karsi öyle bir içtenlik anlami sakliydi ki, öyle bir miknatis çekiciligi vardi ki karisi ne vakit bu tutkun, bu çekici bakislarla karsilassa onlarin etkisini yüreginin derinliklerinde duyar; o bakislarin büyüsüyle bastan ayaga sarsilir “iste kocam beni seviyor” diye mutlulugunu kendi kendine kutlardi.
Nihat Bey, yuvasinin kutsalligina saygi olan kocalardandi. Esini, gece gündüz, ondan baska bir kadin sevebilmek yeteneginden yoksun bulunduguna inandirmaya ugrasmaktan geri kalmamakla birlikte arada kaçamaklarda bulunurdu. Talât Hanim, kocasina kesinkes güvendikçe; o, bir sey sezmedikçe, bir seyden kuskulanmadikça Nihat, bu yaptiklarinin büyük bir cinayet sayilamayacagi kanisinda idi.
Aile arasinda bu gibi maceralar eksik olmaz. Nihat yaratilista erkekler, kocasinin uygunsuz sevdasi yüzünden felâkete ugrayan kadinlar çoktur. Lâkin Talât Hanim derecesinde fedakâr esler az; hele Neriman gibi nimetsinas bir hizmetçi kiz, böyle bir namus incisi, bütün bütün azdir.