W calej Europie w czasie wojny rodzily sie dzieci, które byly wynikiem zwiazku okupanta z miejscowa kobieta. Takie zwiazki okreslano mianem zdrady.
Kobieta, która zwiazala sie z okupantem, byla zdrajczynia, okupant wrogiem, a dziecko, które urodzilo sie z tego zwiazku?
Te dzieci sa „Dziecmi Wojny”, mimo ze niektóre urodzily sie po wojnie i wychowaly w czasie pokoju. Pietno wojny odczuwaly przez cale zycie. Wzrastaly w atmosferze tajemnicy i zaklamania. Istnialo cos, o czym nie powinny wiedziec.
W Norwegii, Danii, Belgii utworzono „Zrzeszenia Dzieci Wojny”. Juz jako dorosle wspieraja sie wzajemnie w rozwiklaniu tajemnicy ojcostwa, w czym pomagaja im prawnicy i historycy.
Matki milcza.
W Wietnamie dzieci zrodzone przez amerykanskich zolnierzy zostaly jako kilkulatki odeslane do Ameryki. Jedna z dziewczynek powiedziala: „Bylam chyba bardzo niegrzeczna, bo moja wietnamska mama odeslala mnie do Ameryki”.
W Norwegii dzieci norwesko-niemieckie (lebensborn) nie znaly ani ojca, ani matki. Niektóre z tych dzieci po wojnie zamknieto w domach dla psychicznie chorych (60 lat pózniej rzad norweski przyznal im odszkodowanie). Tylko nieliczne wychowywaly sie u matek lub dziadków, niektórym udalo sie odnalezc biologiczna rodzicielke. W Danii dzieci dunsko-niemieckie oddawano dziadkom na wychowanie lub do adopcji, czesto nie wiedzialy, ze najstarsza siostra nie jest siostra, tylko matka. Niektóre pozostaly przy matce i zostaly przysposobione przez jej meza. Panstwo dunskie wyplacalo opiekunom tych dzieci alimenty panstwowe, a przy dokumentach postawiono znaczek, który upowaznial urzednika do odmowy informacji (tzw. sprawy o ojcostwo). Dziecko juz jako dorosle nie powinno znac prawdy o swoim pochodzeniu.
W Niemczech tuz po wojnie urodzily sie dzieci amerykanskich zolnierzy. Osobiscie rozmawialam z kobieta (urodzona pod koniec 1945 roku), która pytala, jak znalezc ojca, który walczyl po stronie aliantów przeciwko Niemcom w czasie ostatniej wojny.
A w Polsce? W Polsce takich dzieci nie bylo, moze jedno.
 
 
Ksiazka Dziecko Wojny sklada sie z dwóch czesci. Pierwsza czesc Hela – w formie reportazu – to informacje zebrane od rodziny i przyjaciól Heli. Hela nie zostawila po sobie zadnych notatek, nie zachowaly sie jej listy pisane do rodziny. Nie zachowala sie jej metryka urodzenia – to tak, jak gdyby Hela nigdy nie istniala.
Druga czesc Dziecko Wojny to wspomnienia wlasne z okresu powojennego.