Przez wiele wieków pytanie o celowosc ludzkiej egzystencji stanowilo przedmiot rozwazan filozofów, medrców i przecietnych ludzi. Juz Sokrates powiedzial: „Nieprzemyslane zycie nie ma zadnej wartosci”. Autorzy zwracaja uwage na sytuacje, w jakiej znalazl sie czlowiek XXI wieku, zyjacy w ogromnym chaosie, kryzysie wszelkich wartosci. „Czlowiek nowoczesny” niemalze na co dzien przeciwstawiajacy sie zyciowym trudnosciom, cierpieniom, stratom, bezustannie szuka sensu zycia. Obecne czasy to ucieczka od rozumnego i glebszego myslenia z zaniechaniem szukania odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczace celu ludzkiej egzystencji. Coraz bardziej szerzy sie postawa rezygnacji, pasywnosci i brak odwagi szukania prawdy. Starzejacy sie samotny, opuszczony nawet przez najblizsze osoby czlowiek popada w depresje, która moze prowadzic nawet do samobójstwa. Wobec zblizajacej sie smierci nasila sie niepokój i koniecznosc odpowiedzi na pytanie, czy zycie w ogóle ma sens czy jest po prostu absurdalna tragedia nicosci.