W ksiazce„Bilgamesz wladca Unug” Autor oparl sie na wersji asyryjskiej (najlepiej zachowanej), uwzglednil zachowane fragmenty innych przekazów, a w tym dla niego najwazniejszych, sumeryjskich.

Zalozenia merytoryczne zawarte w ksiazce to:
1) Przyblizenie warunków zycia w spoleczenstwie zurbanizowanym epoki póznego neolitu i wczesnego brazu (zwyczaje, obyczaje, religia, zycie codzienne).
2) Ksztaltowanie sie podstaw moralno-spolecznych w tymze okresie wobec braku jakiegokolwiek sformalizowanego systemu etyczno-moralnego.
3) Problematyka zycia posmiertnego i zwiazanych z tym postaw moralnych, w konfrontacji z system religijnym, który nie ma jeszcze wypracowanej i w pelni rozwinietej koncepcji eschatologiczej, a przede wszystkim soteriologicznej.
4) Osobista tragedie bohatera wobec koniecznosci smierci jako wyraz ponadczasowego dramatu ludzkosci.
5) Odmitologizowanie eposu poprzez nalozenie fabuly opartej na realiach historyczno-etnograficznych, wykorzystujac oczywiscie fikcje literacka, oparta jednakze na teoriach, hipotezach, zródlach archeologicznych i historycznych. np.: Lista Królów, tabliczka z Tummal, pierscien A’annepaddy... itd.