Ksiazka pt. „W scianach Dzangala” to sprawozdanie z niebezpiecznej wyprawy na masyw Dzangala widziane oczami jednego z jej uczestników – Jacka. Organizacja calej wyprawy miala nastapic na poczatku lipca 1974 roku. Autor nie ukrywa, ze zorganizowanie wyjazdu, wbrew pozorom, nie bylo wcale takie latwe, poniewaz wszyscy uczestnicy wyprawy mieszkali w róznych miastach i studiowali w róznych szkolach. Nikt z nich nie dysponowal telefonem komórkowym i niestety do kontaktowania sie sluzyly im tylko tradycyjne listy. Niekiedy brak swobodnej komunikacji pomiedzy bohaterami wyprawy powodowal liczne nieporozumienia organizacyjne, które rozpoczely sie juz w pierwszych dniach przygotowan. Oczywiscie nawet pietrzace sie przeciwnosci losu nie powstrzymaly bohaterów ksiazki przed wyjazdem do Bulgarii, gdzie miescil sie cel wyprawy - sciana Dzangala.

Jacek Kantorczyk w niezwykle ciekawy sposób spisal przezycia, jakie towarzyszyly mu podczas wyprawy na masyw Dzangala oraz towarzyszacych mu partnerów i kaprysy przyrody, trudne, kryzysowe sytuacje, od których w górach sie wrecz roi. A jednak wygrywa pasja, chec rywalizacji, sprawdzenie siebie i swoich mozliwosci, dotkniecie granicy ryzyka, linii miedzy zyciem a smiercia, która jest cienka i mozliwa do przekroczenia tylko raz. Niewatpliwie ksiazka „W scianach Dzangala” Jacka Kantorczyka jest godna uwagi kazdej osoby, która interesuje sie górami, niekoniecznie tymi najwyzszymi. Napisana lekkim jezykiem, co powoduje, ze czyta sie ja bardzo przyjemnie, choc czasem potrafi mrozic krew w zylach.