"Wkraczanie w zycie" Wspomnienia obejmujace okres od 15-ego do 27-ego roku zycia autora, przezyty w Warszawie, w Polsce Ludowej, w latach 1945 – 1957. Czytelnik prowadzony jest przez kolejne etapy drogi zyciowej mlodego czlowieka jak szkola, studia, wojsko, przygoda, praca; sa to jednoczesnie glówne czesci ksiazki. Chociaz jest to uklad chronologiczny sama relacja nie ma charakteru zyciorysu. Sklada sie ona z osobnych niezaleznych „opowiadan - obrazków”, które moga byc czytane wyrywkowo i w dowolnej kolejnosci. Ujety w ksiazce okres zycia autora przypada na pierwsze dwanascie lat istnienie Polski Ludowej. Jest to ciekawy i dramatyczny okres najnowszej historii Polski, wiodacy od zakonczenia wojny i odzyskania niepodleglosci do kulminacji stalinowskiego systemu terroru. Autor pokazuje rzeczywistosc polska tamtych lat, widziana oczyma przecietnego, szarego mlodego czlowieka, idacego przez szkole, studia i pierwsze lata pracy. Dzieli sie z czytelnikiem swoimi obserwacjami i refleksjami. Mlodosc to równiez poszukiwanie przygody. Czytelnik miedzy innymi ma okazje zeglowac razem z autorem z Warszawy w góre Wisly do Kazimierza, odkrywac Tatry, pletwonurkowac, a takze zdobywac syfon i odkrywac nowe rejony jaskini Mietusiej, w Tatrach. Czytelnicy z pokolenia autora znajda w ksiazce odbicie wlasnych doswiadczen i przezyc, czytelnicy mlodsi beda mogli zapoznac sie z Polska pierwszych lat powojennych i z zyciem mlodziezy w ówczesnych warunkach, które choc skromne i trudne, pozwalaly, na przekór wszystkiemu, przezywac mlodosc. Jerzy Bulik Jerzy Edmund Bulik urodzil sie w malej podwarszawskiej miejscowosci – w Pustelniku (obecnie jest to czesc miasteczka Marki), w roku 1930. Tam przezyl dziecinstwo i pierwsze lata wojny, po czym do roku 1980 mieszkal ksztalcil sie i pracowal w Warszawie. Z zawodu elektronik (studia i doktorat na Politechnice Warszawskiej), pracownik naukowy jednego z instytutów naukowych, nie ograniczal swojej aktywnosci zyciowej do spraw zawodowych. Byl wspólzalozycielem Warszawskiego Klubu Pletwonurków i uczestnikiem nurkowych wypraw odkrywczych do grot tatrzanskich. Przejechal pociagiem z Polski do Wietnamu, gdzie przebywal niespelna rok, jako czlonek polskiej wyprawy geofizycznej, a nastepnie wrócil do kraju statkiem. Odbyl wiele rejsów zeglarskich do krajów baltyckich, skandynawskich i zachodniej Europy. Wiele razy przezeglowal Mazury. Zwiedzil samochodem wiele krajów europejskich. Spedzil jeden rok w Anglii na stazu naukowym, jako stypendysta ONZ. W latach 1980-1985 przebywal w Afryce, w Nigerii, gdzie wykladal na jednym z uniwersytetów i zwiedzil pobliskie rejony czarnego ladu. Od 1985 mieszka w Kanadzie, gdzie pracuje, jako nauczyciel akademicki i zajmuje sie dzialalnoscia spoleczna i publicystyka w srodowisku polonijnym.