„Dysonanse i harmonie” Joanny Kupniewskiej to pelna humoru i cietego dowcipu powiesc o dazeniu do realizacji marzen i przemianach, jakie dosiegaja kazdego z nas pod wplywem zycia w zgodzie i obok natury.

Bohaterka ksiazki jest czterdziestodwuletnia Mariola, prowadzaca spokojne zycie u boku nudnego i przewidywalnego meza oraz doroslego syna. Nie lubi swojej pracy, meczy ja rutyna dnia codziennego, a zapominajac o emocjach i celach lepi hurtowe ilosci pierogów i namietnie uklada pasjansa. Ta miastowa kobieta nie ma pojecia o wiejskim zyciu, a jednak splot zyciowych wydarzen przenosi ja do niewielkiej wioski schowanej wsród lasów. Od tej pory zamiast zakupów w supermarkecie prowadzi samowystarczalne gospodarstwo, smazy dzemy, produkuje sery z koziego mleka i eksperymentuje z róznymi napojami wyskokowymi. Przewrotny los podmienia jej meza na ociekajacego testosteronem weterynarza, a syna na gnebionego przez ojca alkoholika dziewczyne. Czy ucieczka od cywilizacji i zycie w zgodzie z natura sprawia, ze Mariola poczuje sie w koncu szczesliwa i spelniona kobieta?

„Dysonanse i harmonie” to powiesc o zyciu, o jego dobrych i zlych stronach. Porusza trudne tematy, choc napisana jest lekkim jezykiem. Autorka namawia, by dazyc do realizacji wlasnych marzen, chwytac kazda chwile i przezywac ja cala moca oraz cieszyc sie drobnymi sukcesami.