„Nowy Castro, stara Kuba” to analiza wydarzen na Kubie od momentu przejecia wladzy przez Raula Castro w 2008 roku, az do 2015 roku. Glównym celem rozwazan sa prawa czlowieka oraz stosunki dyplomatyczne Kuby glównie ze Stanami Zjednoczonymi, Unia Europejska oraz Ameryka Lacinska. Przy pisaniu ksiazki bazowano miedzy innymi na konstytucji kubanskiej, Powszechnej Deklaracji Praw Czlowieka, artykulów prasowych oraz zeznan mieszkanców wyspy. Od roku 2008, czyli od momentu, w którym Raul Castro przejal wladze na wyspie rzeczywiscie nastapilo kilka zmian oraz zaobserwowano, ze rezim kubanski otworzyl sie czesciowo na swiat. Stopniowa normalizacja stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi sprawila, ze wyspe zaczelo odwiedzac wiecej turystów. Malo kto patrzy jednak na te zmiany z perspektywy przecietnego mieszkanca wyspy i zastanawia sie, co zmienia sie w materii praw czlowieka. Warto pamietac, ze Kuba w dalszym ciagu jest panstwem o ustroju komunistycznym i systemie monopartyjnym, gdzie jedyna legalnie dzialajaca partia polityczna jest Komunistyczna Partia Kuby. Kodeks karny wciaz przewiduje kary dla wszystkich, którzy walcza w obronie elementarnych praw czlowieka zapisanych w Powszechnej Deklaracji Praw Czlowieka. Wolnosc slowa, swoboda przemieszczania sie, aresztowania, kodeks karny oraz zmiany w sektorze prywatnym, to tylko niektóre z poruszonych tematów w ksiazce.