Powiesc szczególowo opisuje zgube Petera Willemsa, nikczemnego, niemoralnego czlowieka, który uciekajac przed skandalem w Makassar, znajduje schronienie w ukrytej wiosce tubylczej, tylko po to, by zdradzic swoich dobroczynców z powodu pozadania do córki wodza plemienia. Opowiesc przedstawia powracajaca postac Conrada, Toma Lingarda, który pojawia sie równiez w „Szalenstwie Almayera” (1895) i „Ratunku” (1920), pojawiaja sie tu takze inne postaci z tych powiesci. Dzielo to jest przez wielu uwazane za niedoceniane. Conrad romantyzuje srodowisko dzungli i jej mieszkanców w stylu podobnym do swojego „Jadra ciemnosci”.