„Milosc, sutanna i smierc” Józefa Poplawskiego to historia dwóch milosci, dwóch pokolen, dwóch polówek jablka, które predzej czy pózniej i tak sie odnajda. Napisalo ja samo zycie... Olimpia i Wlodzimierz poznali sie w szkole, gdzie pracowali jaki nauczyciele i pedagodzy. Aniela i Marek poznali sie w szkole, w której sie uczyli. Pierwszych polaczyl plomienny romans, drugich mlodziencza milosc. Uczucie Olimpii i Wlodzimierza wystawiono na wieloletnia próbe, a rozlaka spowodowana byla II wojna swiatowa i jej nastepstwami. Losy Anieli i Marka nie byly tak dramatyczne, a separacja spowodowana latami nauki w innych miejscowosciach tylko umocnila ich w przekonaniu, ze sa dla siebie stworzeni. Mianownikiem laczacym wszystkich bohaterów jest wielka milosc, której doswiadczyli. Nie sposób rodzielic ich historii, choc kazda z nich moglaby stanowic material na osobna powiesc. Piekno polskiej wsi, uroki romantycznego Paryza, walka powstancza oraz walka o milosc – to glówne skladowe utworu „Milosc, sutanna i smierc”. Nie brakuje tu równiez aspektów obyczajowych – zycia i pracy na roli, wychowania dzieci czy watku kleru, który w tamtych czasach odgrywal istotna role w zyciu spoleczenstwa. W powiesci poruszono wiele problemów, z którymi i dzis boryka sie wielu ludzi. Historia tych par jest bardzo odlegla, ale zarazem ponadczasowa.