<b>&bdquo;Prawdzie w oczy&rdquo; Leopolda Trafnego </b> to tomik poezji, to rymy z zycia wziete.<br /><br />Autor zaprasza czytelnika do zadumy, namyslu, zastanowienia sie, przezycia, zakwestionowania lub dolaczenia do niego, postawienia pytania, porady. Jest to manifest, ukazanie prawdy, zycia, takim jakie bylo i jest. Prawdy w nim ukazane sa bolesne, czasami nawet brutalne.<br /><br />Czytajac otwieramy oczy, nagle wszystko staje sie jasne. Zycie od zawsze bylo trudne, gorzkie, lzawe, ludzie dobrzy oddawali swa prace, uslugi i wiedze za bezcen, a system prawno-moralny to niszczyl, ale byl wszechmocny.<br /><br />Poeta opowiada jak funkcjonowalo ludowladztwo, jakie byly &bdquo;cuda socjalizmu&rdquo;, jak szlismy drogami sprawiedliwosci dochodzac do pustych p&oacute;lek i kolejek bardzo porannych i wieczornych. Wreszcie tez, jak to goraco witalismy przemiany i ile &bdquo;nar&oacute;d na tym zyskal&rdquo;. Wszystkie szyldy sa obce, miliony Polak&oacute;w zdrowych, mlodych, wyksztalconych opuscilo kraj. Mamy do splacenia tysiac miliard&oacute;w dlug&oacute;w, zatruta zywnosc, kolejki za zdrowiem i haslo &bdquo;Polak potrafi&rdquo;.<br /><br />&bdquo;Polaku czy ty jeszcze jestes i myslisz?&rdquo;