„Wszechswiat to najpiekniejsza maszyna” Macieja Trawnickiego to opowiadanie z wykreowana wizja swiata opierajaca sie na zalozeniu, ze najwazniejsza w zyciu jest interakcja z otoczeniem. To wykreowana basn dla doroslych. Co laczy bezimiennego, blakajacego sie po tajemniczym swiecie zolnierza z czlowiekiem. który od miesiecy lezy w spiaczce przykuty do lózka? Dlaczego kobieta, która sie nim opiekuje, nagle zapragnela poznac kim jest jej pacjent? Dlaczego zolnierz spotyka na swojej drodze dwoje malych dzieci, a swiat w którym przebywaja jest dziwnie tajemniczy? Kim jest kobieta, która pisze zagadkowa ksiazke, w której wystepuja wszystkie wymienione postacie? Opowiadanie Macieja Trawnickiego uderza we wszystkie emocje. Akcja tak wciaga, ze chce sie pomóc bohaterom rozwiazac ich problemy wiedzac, ze to niemozliwe. Niezwykle hipnotyzujaca, swietnie skomponowana opowiesc o marzeniach, tajemnicy i zyciu, które nie zawsze wyglada tak, jak bysmy tego chcieli. Opowiadanie to zmusza do refleksji nad wlasnym zyciem, pozwala zatrzymac sie i na nowo ustalic wazne priorytety.