Traktat o dobrobycie przeznaczony jest dla wszystkich, którzy posiadaja powazne watpliwosci, czy wspólczesna ekonomia potrafi sprostac wymaganiom szerokich mas obywateli naszej planety, którzy zostali pozbawieni mozliwosci równego startu, uczestnictwa w „wyscigu szczurów” i tych, których zdolnosci nigdy nie zostana wykorzystane w „globalnej wiosce” przez wielkie korporacje miedzynarodowe. Ci, którzy skazani sa na samotnosc geniusza, czy „syzyfowa” prace nie wzbogaca sie poprzez agresywne, ekonomiczne dzialania wobec konkurencji. Dzialania takie, same w sobie, sa prymitywne w spoleczenstwach wysokorozwinietych, demokratycznych i uwazajacych sie za najsilniejsze ekonomicznie. Tak naprawde nie daja swoim wspóltowarzyszom podrózy zadnych szans, prócz wyimaginowanej pomocy, a najczesciej wzmiankom o debatach na ich temat.

Zycie ludzkie nie powinno skupiac sie na wyscigu do osiagania najwyzszych dochodów, maksymalizacji zmartwien na temat oplacania rachunków w terminie. To ponizenie dla istot inteligentnych, których celem nie powinien byc juz pieniadz, zapewniajacy im byt, ale dazenie do wyzszych celów poznania swiata i jego okolic. Ludzkosc nosi w sobie, od swego zarania, pierwiastek samozniszczenia, który objawia sie na pierwszym miejscu pogonia za pieniadzem, a w drugim rzedzie dazeniem do wladzy. Hegemonistyczny duch wychowania pokazuje naszym dzieciom nie tablice z pytaniem „skad jestesmy i w która strone zmierzamy”, ale ile zarobimy i ile bedziemy mogli wydac. Ten jakze slepy zaulek nie ma na swoim koncu nawet ledwie widocznego, przygasajacego w podmuchu swiatla.

Czlowiek, czy zdolny do pracy, czy nie, czy zdrowy, czy nie, czy inteligentny, czy nie, kiedy juz zyje posród swojego demokratycznego i wspólczesnego spoleczenstwa, nie powinien sie juz nigdy martwic, poczynajac od XXI wieku, o wysokosc swoich dochodów oraz jakosc swojego zycia. Godne zycie, nawet w obliczu kryzysów finansowych powinno byc mu zapewnione od poczatku jego narodzin. Wszystkie rozwazania bazuja na ekonomii klasycznej, neoklasycznej oraz monetaryzmie i wskazuja alternatywne interpretacje matematyczne oraz logiczne. Niniejszy traktat jest oficjalna próba ataku ogólnie przyjetych zasad w polityce monetarnej, socjalnej i fiskalnej panstwa, jako struktury ex definitione i prózno odnalezc tutaj powtarzane w podrecznikach definicje, tezy, twierdzenia i teorie. Zalozeniem jest, ze czytelnik posiadl te podstawowa juz wiedze przed przystapieniem do niniejszej lektury.