To powiesc, w której wazny jest watek przyjazni i milosci. Wprowadzam Czytelnika w swiat niezrozumialych, nieznanych, zjawisk nadprzyrodzonych. Wiklam glównego bohatera i jego znajomych oraz sympatie w afere, przestepstwo, aby na podstawie skrajnosci zachowania ukazac dobro i zlo, zazdrosc a potem umiejetnosc wybaczania. Aneta i Artur, to dwie najwazniejsze postacie ksiazki. Slawek, Maciek, Agata i Katarzyna to ich przyjaciele. Wszyscy razem beda sie starac wspierac Artura. A Aneta? To wyjatkowa postac. Dziewczyna walczaca z choroba, niedowidzi. Poczatkowo ukrywa to przed nowym znajomym, Arturem, Boi sie, ze to go zniecheci do niej, ale jak sie okazuje niepotrzebnie. Mezczyzna ten ma równiez bolesna rodzinna tajemnice, wie co znaczy zyc obok kogos kto jest niewidomy. Milosc miedzy ta dwójka niemal eksploduje od pierwszego dnia, od pierwszej chwili. W tej powiesc poznajemy tez wyjatkowe dwie panie. Weronike i Zofie. Kobiety potrafiace kontaktowac sie ze zmarlymi. Zwlaszcza jedna z nich bez watpienia ma dar. Miedzy czasie dwa „czarne charaktery” Anna i Marek usiluja z róznych powodów zniszczyc juz w miare spokojne zycia Artura. Anna z powodu zazdrosci. Zazdrosci porzuconej kobiety. Marek dlatego, ze dla Anny uczynilby, jak sie zdaje wszystko. Poprzez siec intryg, którymi w poczatkowym okresie zycia Artura doprowadzaja do jego bankructwa pózniej, gdy ten wyjezdza i kupuje na wsi stary zrujnowany dom za ostatnie pieniadze i przy pomocy oraz wsparciu przyjaciól odnawia go a dzieki Anecie poznaje mroczna historie domu na wzgórzu…Marek i Anna odnajduja go. I konczy sie spokojne zycie mlodego czlowieka i jego dziewczyny. Zaczyna sie pasmo nieszczesc. Dochodzi do porwana Agaty…Czy aby nie przez pomylke? Dom zaczyna „zyc wlasnym zyciem” cos niepokojacego zaczyna sie w nim dziac. Im dluzej przebywaja w nim bohaterowie tym wiecej klopotów nieszczesc im sie przytrafia. Czy rzeczywiscie w tym domu, przez remont, „obudzono” duchy przeszlosci? Wkracza do akcji policja, porucznik Zawadzki i jego ludzie usiluja dojsc prawdy. Miedzyczasie dom Artura staje w plomieniach, wala sie sciany, dochodzi po chwili do eksplozji. Bohaterowie ledwo uchodza z zyciem. Dzieki komu? A co z oczami Anety? Da sie przywrócic jej wzrok? Szpital, walka i niepokój, a gdy wszystko wydaje sie byc znów na dobrej drodze, gdy klamstwo i intryga, oszustwo zostaje rozpoznane a ich sprawcy niemal ukarani dochodzi znów do porwania…Tym razem to Aneta jest ofiara, ale przez cala powiesc przewija sie jeszcze jeden bohater, Kamil. To nie jest kluczowa postac tej powiesci, ale jak sie okazuje bardzo wazna, choc celowo marginalnie wspominana przeze mnie. Kamil byl kiedys miloscia zycia Anety. Zostawil ja, gdy ta stracila wzrok…i dziecko. Dziecko, którego on nie chcial. Przed nim, bowiem byla kariera prawnika. Minelo kilka lat, ale jego uczucie do Anety nie minelo. Wrócil, aby ja odzyskac. Walczyl z tym, czego on pragnie z tym, czego ona chce. Co wygralo? Milosc czy rozsadek? Jest w tej powiesci jeszcze to, co ja bardzo cenie: Historia Polski. W naszym kraju istnieje „Dolina Smierci” {cytat z WIKIPEDII } „miejsce masowego mordu i jednoczesnie grobu mieszkanców Bydgoszczy i okolic wymordowanych jesienia 1939 r. przez czlonków pomorskiego oddzialu Selbstschutzu oraz SS-manów z oddzialu Einsatzkommando 16. Fordonska "Dolina Smierci" jest najwieksza zbiorowa mogila na terenie Bydgoszczy, a zarazem stanowi najbardziej znany symbol martyrologii mieszkanców miasta.” Niemal za kazdy razem, gdy pisze jakas powiesc staram sie umiescic jakis wazny, choc malo znany fakt historyczny. Nie opisuje danych encyklopedycznych, czynie szkic i mam nadzieje, ze zaciekawiam tym Czytelnika. Tak tez jest i tym razem. Akcja powiesci rozgrywa sie w okolicy Bydgoszczy, lecz w wyimaginowanej wiosce turystycznej. Wies, w której ludnosc zajmuje sie agroturystyka. Tak, wiec w ksiazce tej mamy milosc, oddanie, przyjazn, przestepstwo magie, duchy intryge zdrade i…morderstwo. A wszystko to sprowadzone jest do jednego…Do daru wybaczania. Marta Grzebula Marta Grzebula z d. Lukomska Pseudonim Jarzebina ur. 22 listopada 1960 roku we Wroclawiu. Tu ukonczyla Szkole Podstawowa i Studium Medyczne. Pozostaje pod wplywem poezji J. Slowackiego, A. Mickiewicza czy A. Asnyka. Pisze od 13 roku zycia, w jej zbiorach jest 400 wierszy. Debiutowala w 2010 r. tomikiem poezji: „W cieniu Jarzebiny” (Black Unicorn). Nastepny to: „Owoce Jarzebiny” (Radwan). Wydane powiesci to: „Pomaranczowe ogrody”, „To, co moglo sie zdarzyc” (Radwan), „Epizod na dwa serca”, „Kobieta z okna”, „Dzien, który nie mial jutra” (Warszawska Firma Wydawnicza sc J. Majedcki i J. Wernik) oraz „Zapomne imie twoje” i „Dotykajac Nieba” (Wydawnictwo „ASTRUM”). Autorka tekstu do piosenki zespolu „Wilczyca” (polaczone dwa wiersze „Wilk wilkowi” i „W galopie”), do której muzyke skomponowal Tomasz Derach. Autorka w swoich powiesciach i wierszach przeprowadza Czytelnika po swiecie zmagan, wyrzeczen, prawd, milosci, zdrad, smierci w taki sposób, by ten, zaglebiajac sie w kolejne strony, odczuwal nie tylko wzruszenie, sympatie do bohaterów, ale lektura budzila w nim jeden, z najwiekszych z darów, jaki posiada czlowiek, empatie. Marta Grzebula sama mówi: „Sercem do serc, pisze”. I to jest chyba najlepsze podsumowanie jej twórczosci.