Maciej, bohater "Lososia norwesko - chinskiego" zasadniczo jest typowym facetem z typowymi problemami dla faceta w jego wieku. Okolice swiezo wybitej czterdziestki sprezentowaly mu generalny kryzys egzystencjalny, w zwiazku z którym mlodemu duchem Prusowi zrodzila sie w glowie potrzeba podsumowania dotychczasowego zycia, najlepiej w postaci ksiazki o samym sobie. W koncu swiat Macieja jest zdecydowanie „maciejocentryczny” w konstrukcji. Jak na zlosc, mimo zadania pozornie prostego – weny brak. Z pomoca przychodzi dobry kolega, ofiarujacy mu tydzien – w zamierzeniu – przenajswietszego, samotnego spokoju w luksusowym, odizolowanym od zwyczajnych problemów hotelu, gdzie Maciej mial oplywac w blogiej inspiracji twórczej i jednoczyc sie ze swoim dzielem zycia. Czterdziestolatek znalazl sie, niestety, w ogniu wydarzen, które szybko przycmily te przeznaczone do opisania. Wprost z loza z baldachimem wpadl w krzaki, stogi siana oraz stodoly, a co najwazniejsze – w sam srodek wojny polsko-norwesko-niemiecko-domowej z tajemniczymi dokumentami i piekna, lecz dosc fatalna, kobieta wymalowana zarówno na wszystkich kartach jego nie tylko seksualnej wyobrazni, ale tez na bitewnej choragwi.