Akcja powiesci „Rekonesans” rozgrywa sie przed wejsciem Polski do Unii Europejskiej. Poczatkujacy pisarz wyrusza w intrygujaca podróz do Paryza, gdzie dokonuje konfrontacji mitów z rzeczywistoscia. Ale jest to równiez wedrówka w glab siebie w poszukiwaniu tozsamosci, prawdziwej milosci i sensu zycia.
To przenikliwa satyra na wspólczesnosc, doprawiona przewrotnym humorem, próbujaca uchwycic istote zachodzacych przemian mentalnych i spolecznych – rozchwianie tradycyjnych systemów wartosci czy zagubienie jednostki. To literacka próba opisania absurdów globalnej rzeczywistosci, wymykajacej sie wszelkim regulom oprócz jednej – uprzedmiotowienia czlowieka za wszelka cene.
 
„Nie wiem nawet, kiedy oderwalismy sie od ziemi. Nel tulila sie do mnie, szeptalismy sobie jakies zaklecia. Nie zwracalismy uwagi na nikogo — to byl czas osobistych zwierzen i pozegnan. Niezwykle poczucie intymnosci w tlumie wzmagalo nasze doznania, tworzylo niepowtarzalna wiez, jakiej dotad nie znalismy. Zdawalo sie, ze zadzialal instynkt samoobrony — kiedy juz nic nie mozesz zrobic, zamknij sie w skorupie. Takich lupinek bylo teraz na pokladzie wiecej.”