Intencja redaktorki tomu jest skierowanie uwagi na dynamiczne zwiazki miedzy szeroko pojeta zmiana spoleczna a pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna. To, w jaki sposób myslimy o edukacji dzieci i o nich samych, a takze idee kraju i epoki, w których zyjemy, zasadniczo maja wplyw na ksztalt podejmowanych dzialan i wyznaczaja kierunek zmian. W wielu tekstach spotykamy sie z danymi wskazujacymi na fakt, ze praktyki edukacyjne w Polsce i na Ukrainie wynikaja z traktowania dziecka jako aktywnego badacza otaczajacej rzeczywistosci, o bogatym doswiadczeniu pozaszkolnym i rozleglej wiedzy osobistej, doceniania jego zdolnosci i zainteresowan, indywidualnych sposobów opisywania, wyjasniania i interpretowania swiata oraz dzialania w nim. Spotykamy takze watki dotyczace warunków, w jakich mozliwe jest rozwijanie i realizowanie „dobrej praktyki„ we wczesnej edukacji dziecka ze wzgledu na przemiany spoleczne i kulturowe. Miroslawa Nyczaj-Drag