Türklerin Anadolu’yu yurt edinip buraya yerlesme çabalari kolay olmamistir. Çesitli sebeplerle anayurtlarindan binlerce kilometre uzaga gitmek, orada yepyeni bir çevrede yeni bir toplum kurmak, bunu yaparken hem disaridan gelecek saldirilara karsi hazir olmak hem iç çekismelerle bas etmek elbette sancili bir süreç olmustur. Anadolu’ya yerlesmeler devam ederken yine Orta Asya’dan gelen Mogollarin saldirilari da devam etmektedir bu arada. Iste Anadolu böyle sikintilarla bogusurken çesitli yerlerde gönül erleri ortaya çikarak bunalan insanlari, kizgin çöl ortasinda bir vaha bulmus gibi rahatlatmislardir. Bu gönül erleri, Orta Asya’dan, Horasan’dan Islam’i anlatmak için yine bu insanlarla yola çikmis kisilerdir. Yunus Emre, Mevlana gibi bu büyük insanlardan bir de Haci Bektas Veli’dir. Haci Bektas Veli, Ehl-i Beyt’in Islam anlayisini sürdüren ve Orta Asya’yi aydinlatan Ahmet Yesevi’nin izinden gitmis, Sulucakarahöyük’e kurdugu dergâhla yarali gönüllere ilaç olmaya çalismistir. Insana insan oldugu için deger veren Haci Bektas Veli, kisa zamanda insanlarin ilgisini çekmis, türlü sikintilar için basvuru makami olmustur. Dergâhinda ögrenciler yetistirmis, onlari yetistirirken hayattan uzak tutmamistir. Bu ögrenciler, hem onun ders halkasinda yer almis hem çalismis, böylece hepsi birer Haci Bektas olmaya gayret etmistir. Haci Bektas Veli, yetistirdigi bu ögrencileri Anadolu’ya, Balkanlara göndererek edindikleri güzellikleri oralara yaymalarini amaçlamistir. Böylece kaynagini Haci Bektas Veli’den alan ocaklar, yani Bektasi dergâhlari dört bir yanda etrafini isitmaya baslamistir. Bektasi dergâhlari, sokaktaki herhangi bir insandan devletin en üst kademelerinde görev yapan insanlara kadar her kesimden insanin ilgisini çekmistir. Çok yönlü olarak arastirilmasi gereken bu ilgi, bu ocaklarin çekim gücünü göstermektedir. Peki, niçin bu kadar etkili olabilmistir bu dergâhlar? Iste, elinizdeki kitap, bu soruya cevap vermekte. Bu dergâhlarda etrafina isik saçan insanlarin nasil yetistigini anlatmakta. Gittikleri yerlerde sevilen, hürmet gören Bektasi dervisleri, talipleri bu degerleri kimlerden, nasil almislardir? Onlari yetistiren insanlar kimlerdir ve bu insanlar hangi özelliklere sahiptir? Bu egitim esnasinda dervislere ve taliplere model olarak gösterilen insanlar kimlerdir? Egitim hangi kaynaklara dayanilarak yapilmaktadir? Bu kaynaklarin inanç, ibadet ve ahlak egitimi konusundaki yaklasim ve metotlari nelerdir? Bu kaynaklar arasinda ne gibi farkliliklar ve benzerlikler vardir? Bugün bile dikkat çekici bir konu olarak karsimizda duran Bektasiligi daha yakindan tanimak için dikkatle okunmasi gereken bir kitap, Alevilik-Bektasilik Yolu: Hak-Muhammed-Ali.