„Slowianska krew” Pawla Kulpinskiego to swoisty hymn pochwalny dla slowianskiej kultury z czasów przed chrystianizacja. Akcja powiesci toczy sie w czasach, gdy ksiaze Mieszko I, po przyjeciu chrzescijanstwa, przylacza na wschodzie kolejne ziemie do tworzonego panstwa. Czyni to w sposób krwawy i barbarzynski.

Autor swoja historie snuje wokól zycia dwóch braci: starszego Radomira i mlodszego Sambora. Któregos dnia, ludzie Mieszka zabijaja ich rodziców i prawdopodobnie najmlodszego brata. Jest to kara za udzielana przez nich pomoc buntujacym sie przeciw wladzy Mieszka Mazowszanom. Chlopców ratuje Bogowid i bezpiecznie doprowadza do dziadków z wolnego jeszcze plemienia Dregowiczy. Chlopcy w osadzie dziadków dorastaja, stajac sie swietnymi wojami i szlachetnymi ludzmi. Wkrótce jednak spokój ostatnich wolnych plemion zostanie zagrozony. Od strony wschodniej przez Wlodzimierza Rurykowicza, od zachodniej przez Mieszka I. Radomir i Sambor wkrocza na droge naznaczona wojna i krwia. Czy bedzie to takze droga zemsty za morderstwo rodziców?

Powiesc Pawla Kulpinskiego, mimo wielu krwawych scen, jest obrazem piekna zycia wolnych Slowian, zniszczonego przez wprowadzane mieczem chrzescijanstwo i chciwosc wladzy sasiednich panstw. Jest w niej wiele wzruszen i tesknoty za czasami, kiedy ludzie wierzyli w slonce i piekno honoru oraz sprawiedliwosci.