"Polowanie na zlotko" „W puszczy nastalo wielkie polowanie na zlotko... Tylko, ze dla kazdego rzecz jasna, co innego tym zlotkiem bylo. Dla jednych beczulka z piwem, a dla innych suknie i blyskotki. A baby, jak to baby o przygodach, jakie im sie przytrafialy, paplaly i paplaly, a kazda, co innego. Jedna, ze mlodzienca pieknego spotkala, który rozpaczal za swa luba. Gdy go pocieszyla, ten piekna suknie jej podarowal. Jeszcze inna kniazia widziala i od niego dostala na zime cieple bambosze i kozuch. Kolejna, ksiecia na karym koniu spotkala, który ponoc zabladzil na polowaniu. Chociaz o masci tego konia, to tez legendy krazyly. Bowiem zmieniala sie ona ponoc, gdy cwalowal. A na dodatek inne kolory ten kon przybieral u kazdej, która opowiadala. Ksiaze za udzielona mu pomoc niewiasty koralami obdarowywal. Byla tez i taka, co to ponoc konika garbuska spotkala, a gdy mu pomogla, obsypal ja kosztownymi prezentami. Wiele niesamowitych opowiesci, plotek i niestworzonych historii krazylo, a ile ich bylo tego nikt nie zliczy…” „Polowanie na zlotko” jest druga czescia slowianskiej basni. Ksiazka ta stanowi jednak odrebna calosc i posiada swoja wlasna fabule. Tak, jak w poprzedniej czesci, próbowalem przeniesc czytelnika w swiat przyrody, lasu, a takze pokazac zapomniany swiat naszych przodków i przyblizyc rózne postacie ze swiata dawnych, slowianskich wierzen. Pojawiaja sie tutaj miedzy innymi: piekne rusalki, straznik podziemnego swiata - Zmij, a takze znany nam juz z pierwszej czesci - Dziad Borowy. Basn zostala wzbogacona o rysunki Roberta Mokoszana. W „Polowaniu na zlotko” staralem sie z humorem pokazac przygody glównych bohaterów, zarówno majacych upodobanie do mocnych trunków niedzwiedzi, jak i przemadrzalego barda, który spotyka na swojej drodze dzielnego woja Wladka. Czy mi sie to udalo, ocencie sami…