Przez prawie dwadziescia lat nauczalem historii w szkolach, gl&oacute;wnie liceach. Przez caly ten okres sledzilem rozw&oacute;j tej nauki, poznawalem nowe, dotyczace kolejnych zagadnien, prace. Dopiero jednak piszac te ksiazke dostrzeglem jak wielka potega jest Internet. To dzieki niemu zyskujemy znacznie szybszy niz wczesniej dostep do najnowszych badan, to na jego forach miliony ludzi dokonuje analizy poprzednich badan, pojawiaja sie nowe hipotezy.<br />Dzis napisanie dziej&oacute;w swiata mozliwe jest wlasciwie tylko przez wieloosobowe zespoly, specjalist&oacute;w od r&oacute;znych epok i region&oacute;w. Taka swiadomosc mial zreszta juz w latach dwudziestych XX wieku Herbert George Wells, kt&oacute;ry i swoje &quot;Dzieje&hellip;&quot; chcial pisac wsp&oacute;lnie z &oacute;wczesnymi historykami brytyjskich uczelni i dopiero nie mogac naklonic ich do wsp&oacute;lpracy sam napisal to dzielo. Praca ta zajela mu niewiele ponad rok. C&oacute;z, wiedza historyczna w&oacute;wczas byla znacznie mniejsza, m.in. i z tego powodu dzielo Wellsa, jest niestety bardzo powierzchowne.<br />M&oacute;glbym jak Wells, choc bardziej skutecznie, podjac sie pr&oacute;by realizacji tego projektu tworzac szerszy zesp&oacute;l, odrzucilem jednak ten pomysl. M&oacute;wiac szczerze, po prostu nie stac mnie na taka inicjatywe, a od czas&oacute;w Wellsa podobne zadanie podjely juz r&oacute;zne osrodki badawcze i tworzenie kolejnej tego typu pracy mijaloby sie z celem[1]. Uznalem, bowiem, ze tylko calosciowe spojrzenie na dzieje przez jedna osobe umozliwia znalezienie w nich pewnych trend&oacute;w.<br />W ponizszej ksiazce omawiam zaledwie poczatki naszej historii. Te, my historycy ograniczamy do czas&oacute;w od powstania pisma. To dosc sztuczna cezura, z czasem rozwoju historii &ndash; jako nauki &ndash; wciaz zreszta przesuwana, gdyz slady pisma, jego poczatk&oacute;w, odnajdywane sa dla okres&oacute;w nawet o kilka tysiacleci wczesniejszych. Warto tu jednak o niej przypomniec, tym bardziej, ze to pismo stalo sie tym czynnikiem, kt&oacute;ry znaczaco przyczynil sie do zachowania naszej pamieci, a co za tym idzie do rozwoju cywilizacji.<br />Prezentowana ksiazka jest dopiero druga z zamierzonego przeze mnie projektu napisania dziej&oacute;w swiata. Obejmuje prawie dwa tysiaclecia, od poczatku III tysiaclecia p.n.e. do konca II tysiaclecia p.n.e., jeszcze w tym p&oacute;lroczu wydam trzecia z tego cyklu obejmujaca okres nieco kr&oacute;tszy, bo tylko okolo osmiu wiek&oacute;w pierwszego tysiaclecia p.n.e. poswiecona poczatkom idei imperializmu. Kryterium jakim kierowalem sie wybierajac takie cezury sa formy organizacyjne przyjmowane przez spoleczenstwa w tych latach. Ponizszy poswiecilem poczatkom panstwowosci. Zamierzalem w prezentowanych tomach (r&oacute;wniez w pierwszym tomie z tego cyklu w &rdquo;Narodzinach cywilizacji&rdquo;) ukazac rozw&oacute;j cywilizacji, w tym r&oacute;wniez idei, a za jedne z wazniejszych wsr&oacute;d nich uwazam formy organizacji panstw, ale tez idee wolnosci, r&oacute;wnosci i wlasnosci. Nie wiem, czy mi sie to udalo? Zreszta dopiero koncze trzy pierwsze tomy. Wyrazam w nich wiele nowych hipotez, pr&oacute;buje znalezc w omawianych dziejach jakis kierunek, zbudowac jakas historiozofie.<br />Efekt moich przemyslen beda mogli Panstwo ocenic sami po lekturze tych ksiazek. Cztery nastepne sa jeszcze na etapie bardzo wstepnym (ksiazke pt. &bdquo;Stracony czas imperi&oacute;w&rdquo; wydam pod koniec drugiego p&oacute;lrocza tego roku), ale juz dzis moge stwierdzic, ze pewne zalozenia historiozoficzne, kt&oacute;re wyrazilem juz w &bdquo;Narodzinach cywilizacji&rdquo;, okazaly sie zasadne. Praktycznie do dzis nie dokonalem w nich istotnych zmian.<br />&nbsp;