Z historii prasy polskiej: „Wiadomosci rózne Cudzoziemskie” jako przyklad rozwoju gazet seryjnych w Polsce na przelomie XVII i XVIII wieku. E-book. Formato PDF - 9788378595656

Z historii prasy „Wiadomosci rózne Cudzoziemskie” jako przyklad rozwoju gazet seryjnych w Polsce na przelomie XVII i XVIII wieku to praca poswiecona analizie fenomenu dziennikarskiego, jakim byly tytulowe „Wiadomosci rózne Cudzoziemskie”, ukazujacego sie w latach 1696-1705. Ksiazka podzielona jest na trzy czesci. Autor rozpoczyna, w czesci pierwszej, od prezentacji sylwetki Jerzego Aleksandra Priamiego jako twórcy i redaktora „Wiadomosci róznych Cudzoziemskich” po to, by uzupelnic luki funkcjonujace w biografii owej postaci. Dalej prezentuje tlo komunikacyjne w Polsce i Europie doby nowozytnej Dokonuje tu równiez charakterystyki pisma, porównujac je i zestawiajac z takimi formami komunikacji jak kalendarze, silva rerum, czy gazety rekopismienne. W tej czesci równiez mozemy zapoznac sie z szeregiem szczególowych informacji na temat realiów funkcjonowania prasy nowozytnej (warsztatem, trudnosciami i ksztaltowaniem sie zawodu dziennikarza). Czesc druga narracji poswiecona jest problemom jakosci informacji prezentowanej w prasie nowozytnej. Warto tu dostrzec staranna analize tresci numerów pisma pod kontem uzywanej kategorii theatrum mundi, która autor uzupelnia o komponenty wspólczesnej wiedzy na temat komunikacji i komunikowania co sprawia, iz praca zyskuje wymiar interdyscyplinarny, balansujac miedzy naukami humanistycznymi a spolecznymi. W tej czesci mozemy zapoznac sie z prezentowaniem wybranych panstw i nacji na lamach „Wiadomosci róznych Cudzoziemskich” i beda to kolejno: Francja, Turcja i Rosja. Dodatkowo, zgodnie z zalozeniami kategorii theatrum mundi, autor przedstawia pozostale wartosci informacyjne oraz obrazowania rzeczywistosci komunikacyjnej, jak na przyklad stosunek polskiego spoleczenstwa nowozytno do wiary i przyrody. Czesc trzecia to zestawienie analizowanych egzemplarzy pisma uwzgledniajace przy tym zawartosc tematyczna poszczególnych numerów. Zamieszczenie takiego materialu z cala pewnoscia ulatwi prace kolejnym analitykom prasy staropolskiej. Publikacja ta jest warta polecenia kazdemu kto interesuje sie prasa staropolska, spolecznymi wyobrazeniami zbiorowymi, ksztaltowaniem sie stereotypów i mitów narodowych. Zawiera wiele cennych uwag i dywagacji, a takze stanowi powazny przyczynek do reaktywacji badan nad prasa staropolska jako materialem zródlowym.