Wszystko przemija i kruszy sie nieprzerwanie… Przyjaciól i bliskich tracimy bezpowrotnie, nasze marzenia i pragnienia zastepuje zar po wypalonym plomieniu, jak i my sami staniemy sie wspomnieniem, zdjeciem lub mysla, moze wiatrem, a moze nic po nas nie zostanie. Tak naprawde, wiecznie trwa tylko to, co nigdy nie przeminie do konca. Zazwyczaj o tym nie mówimy, czasami nawet nie wiemy, ale gdzies w srodku w nas samych cicho wierzymy, ze nasze zycie zostanie zapamietane… Ta historia opowiada o czwórce przyjaciól – Sebastianie, Amandzie, Pawle i Sylwii, którzy spotykaja sie w najwlasciwszym momencie zycia i staja sie przyjaciólmi. Swoja znajomosc traktuja jak cud, ale nie przypuszczaja, ze któregos dnia ich drogi beda musialy sie rozejsc. Wbrew przeciwnosciom i drwinom losu, kazde z nich bedzie na swój sposób próbowalo odzyskac to, co utracilo. To opowiesc o sile, jaka trzeba miec, by walczyc o cos, czego nie mozna odzyskac, bo bylo zbyt piekne, by w ogóle moglo sie wydarzyc.