„Ciemniejszy odcien szarosci. Stwardnienie rozsiane widziane oczami chorego” Piotra Stanislawa to ksiazka autobiograficzna.


Choroba wsród milionów ludzi upatrzyla sobie Piotra Stanislawa. Dlaczego? - o to na pewno pyta na poczatku niemal kazdy czlowiek dotkniety powaznym schorzeniem. Podobnie pewnie bylo w przypadku pana Piotra, który po dlugim okresie nieustannego rozmyslania podjal próbe napisania o sobie, wiec powstal „Ciemniejszy odcien szarosci. Stwardnienie rozsiane widziane oczami chorego”.  Z czym musi sie zmagac czlowiek chory na stwardnienie rozsiane, jak sobie z tym radzi, jak zachowuja sie bliscy i co z tego wynika, o tym pisze  autor. Mówi o rzeczach bardzo osobistych, niezwykle trudnych.

Tekst Piotra Stanislawa przypomina, jak duzo w naszym zyciu zalezy od innych ludzi, zwlaszcza kiedy przychodzi choroba. Najgorsze na pewno jest zawiesc sie na bliskich. Wazne równiez, z jakim personelem medycznym mamy do czynienia. Pan Piotr wspomina wlasnie groteskowe badanie w gabinecie neurologicznym.

Jednak cokolwiek dzieje sie wokól czlowieka, od niego ostatecznie zalezy, czy sobie z tym poradzi, czy sie podda – do takiego przynajmniej wniosku prowadzi wyznanie  autora, który radzi sobie z szaroscia i nie dopuszcza, by w jego zyciu pojawil sie kolor czarny.