Bazi çikmaz sokaklarinda kapilar bulunan, eve girercesine sokaklarina girilen Istanbul mahallelerinin; arabalarin akisina ve hizina mukavemet eden bir tavri ve tarzi vardi bir zamanlar. Bir tür esiklik vasfi tasiyan bu mahalleler ve çikmaz sokaklar, sanki sonu bir yere varmayan ‘medenî’ patikalar, ‘sehirli’ labirentler gibiydiler... Dogaya meydan okuyup dag baslarina açilan yollarin sahibi arabalar otoban ve çikar sokaklarin önünü açiyordu. Hiz ve yeni hayat, sehrin sokaklarinda bir sürtünmeye takilmadan akmaliydi. Araba Sevdasi hiz sevdamizin kadrani bir roman olarak çok dikkatli okunmayi hak ediyor.