Powiesc Miedzy Sierpniem a mlotem to pseudopamietnik ze Strajku Sierpniowego i stanu wojennego oparty na wlasnych przezyciach Autora. Jego Smierc po pobiciu przez ZOMO byla autentyczna, a Zmartwychwstanie i odzyskanie mowy mimo wszelkich lekarskich prognoz, cudem . Bohater powiesci Andrzej Lazarz, protokolant Strajku Sierpniowego walczy o 22 postulat – zniesienie prewencyjnej cenzury zapachów. Nie wszystkim strajkujacym sie to podoba. Lazarz traci swoja funkcje. Kiedy wprowadzono stan wojenny Andrzej nie chce juz zyc i prowokuje wlasna smierc. Budzi sie w szpitalu i uswiadamia sobie, ze jest niemy. Przy nim jest tylko jego zona Marylka. Musi odzyskac jezyk, by zyc. "Miedzy Sierpniem a mlotem" staje sie takze swoista metafora przemiany, która dokonala sie w Polsce po Sierpniu. Stalo sie wtedy cos, co jednym odebralo mowe, innym rozum, a jeszcze inni doszli do wladzy. Stanislaw Esden-Tempski w intymnych wspomnieniach ujawnia mechanizmy Strajku, pokazuje, co bylo w nim dobre, a co zaklamane i jak to wszystko wplywalo wówczas na tak zwanych zwyklych ludzi, którzy musieli jakos zyc w towarzystwie Wielkich Idei i walki o codzienne przetrwanie w jakze trudnych warunkach spoleczno-politycznych. To takze obraz Gdanska i jego mieszkanców. Autor w mistrzowski sposób pokazuje atmosfere panujaca w tym wyjatkowym miescie. Bohater, Andrzej Lazarz, nie tyle zostaje zaatakowany przez bezosobowe ZOMO, co pobity przez dawnego przyjaciela ze szkoly. W wyniku pobicia zapada w spiaczke, z której budzi sie z uszkodzeniami narzadu mowy. Próbuje wrócic do pracy, ale jezyk nie jest juz taki jak dawniej. Z nauczyciela chorych umyslowo staje sie pacjentem w swoim wlasnym szpitalu. W tej chorej sytuacji próbuje odbudowac swoja osobowosc. Czy mu sie to uda? Patronat medialny: Twojakultura.pl Stanislaw Esden-Tempski Powiesciopisarz, poeta i dziennikarz, urodzony w Gdansku w rodzinie o kaszubskich tradycjach. Studiowal psychologie na Uniwersytecie Warszawskim i filologie polska na Uniwersytecie Gdanskim. Juz od czasu swego glosnego debiutu – tomu wierszy pt. "Wytrwale rozwijam swe zle sklonnosci" wzbudzal kontrowersje i zainteresowanie. Powiesci "Kundel" i "Lowca orchidei" ukazaly go jako oryginalnego prozaika.