„Narkotyki”, czyli „Nikotyna, alkohol, kokaina, peyotl, morfina, eter + appendix” to publicystyczny utwór Stanislawa Ignacego Witkiewicza, w których wyraza on swoje poglady na temat zazywania narkotyków oraz stanów, które za ich sprawa mozna osiagnac. Choc autor zastrzega sie, ze pisze calkiem powaznie, trudno nie odniesc wrazenia, ze utwór gleboko przesiakniety jest ironia.