„Transplantacja duszy” Stefanii Jagielnickiej - Kamienieckiej to dobrze napisany thriller science fiction. Bohaterka powiesci jest internowana polska dziennikarka Celina, która po wyjsciu na wolnosc decyduje sie na emigracje do Niemiec. Ucieka przed wladza Unii Globalnej Swiadomosci rzadzacej w Polsce, a w Europie Zachodniej juz zdelegalizowanej. Jednak i tam dotarli juz agenci Unii, „manipulatorzy” rozsiani po calym swiecie, którzy wyszukuja ludzi czystych moralnie i próbuja wyciagnac z ich mózgów tajemniczy kod, dlatego Celina nawet za granica nie moze czuc sie bezpiecznie. Zycie bohaterki jest równiez zagrozone, a jej kod ma posluzyc zloczyncom do osiedlenia sie na innej planecie po wyeksploatowaniu Ziemi. Poddawana jest przez nich inwigilacji fizycznej i psychicznej, a po pobytach w szpitalach psychiatrycznych zaczyna wierzyc, ze cierpi na schizofrenie. Jedyna obrona przed manipulatorami moze byc jedynie szlachetna dusza, a Celina mimo tylu upadków i slabosci taka wlasnie ma.

Powiesc autorki jest bolesna diagnoza, a zarazem krytyka wspólczesnego swiata, coraz plytszego, w którym brak autorytetów na odpowiednich miejscach. To tez opowiesc o zawiedzionej milosci i tesknocie za prawdziwa. Swiat przedstawiony w powiesci to gruzowisko wartosci i idei, na którym leza obok siebie dobro i zlo.

W „Transplantacji duszy” ciekawym jest fakt, iz nic nie jest dopowiedziane do konca. Autorka zostawia czytelnikowi przestrzen na refleksje i w pewnym sensie na dopisanie sobie zakonczenia.