„Jedynaczka” to nieznana dotad, nowo odnaleziona nowela autorstwa matki Henryka Sienkiewicza, Stefanii Sienkiewicz z domu Cieciszowskiej. Utwór – mimo iz pisany zapewne w celach zarobkowych – odznacza sie sporym kunsztem literackim. Opowiada o losach osieroconej dziewczynki, wychowywanej, a wlasciwie rozpieszczanej przez zakochanych w niej dziadków, co w konsekwencji prowadzi do pasma tragedii w doroslym zyciu kobiety. Nowela ma zwarta konstrukcje, ujeta w tak zwana rame. Utwór otwiera i zamyka scena w salonie, gdzie losy tytulowej jedynaczki relacjonuje gronu mlodych panienek – gwoli ostrzezenia i przestrogi – sedziwy „Pan S***”. „Jedynaczka” to swoisty XIX-wieczny moralitet, w którym Stefania Sienkiewiczowa, matka czterech dziewczynek, przedstawia swoje poglady na temat wspólczesnego systemu wychowania dziewczat. Niniejsza popularna edycja stanowi pierwsze od przeszlo 150 lat ksiazkowe wydanie noweli.