Józef Domaszko wlasnie zdal mature. Ma romans z córka swej ciotki – Natalka. Dewiza zyciowa tego zdolnego i ambitnego mlodzienca jest ulubione motto jego stryja Cezarego: „Trzeba zawsze w zyciu stosowac sie do tego, co jest przyjete i uznawane przez szanowanych, powaznych i spokojnych ludzi”. Stryj, który lozyl na nauke Józefa, chce, zeby ten zostal literatem, ma w sobie wszak krew wieszcza Slowackiego. Powiklane losy naszego bohatera przedstawione sa w ksiazce „ Kiwony ” na niezwykle interesujacym tle wydarzen rozgrywajacych sie w stolecznych redakcjach prasowych, salonach warszawskiej inteligencji i domach zamoznej burzuazji. „Kiwonowatosc”, czyli lizusostwo przedstawicieli ówczesnych elit, ludzi pozbawionych inicjatywy i bezwolnie poddajacych sie biegowi wydarzen, to typowe zjawisko tamtych czasów.