„Limeryki o Polsce – od damskich poprzez frywolne do sprosnych nie plugawe ” Tadeusza Kurowskiego to piecset osiemnascie limeryków wybrzmiewajacych w róznych odslonach. Wiekszosc z nich inspirowana jest na ogól nazwa miejscowosci – róznych miejsc w Polsce. Limeryki, jak wskazuje tytul rozpoczynaja sie od miekkich, takich które mozna mówic przy damach, do tych, które zawieraja zapis „twardy” - lecz nie plugawy. To wszystko juz bylo i chyba bedzie w tej twórczosci znanej od starozytnosci. Bo jest to twórczosc w zasadzie rozwijana w twórczych grupach, na ogól znajacych sie osób, jako rozrywka towarzyska - „mówiona”. Ksiazka nalezy do tych, których mozna uczyc sie na pamiec. Autorem tekstów jest wyksztalcony, emerytowany pan profesor, co daje sie odczuc w ksiazce, która posiada cechy inzynierskiego rygoru twórczego – czesto z wysublimowanym dowcipem sytuacyjnym. Widac tez ogromna „radosc tworzenia” podczas jej powstawania. Poza limerykami zawartymi w tym zbiorze, wystepuja tez inne rymowane formy zartobliwych wypowiedzi o otaczajacych nas – czytelników- sytuacjach zyciowych, zwlaszcza humorystycznych. Sa nimi dwuwiersze, majace swój renesans w Krakowie – zwlaszcza po przyznaniu Nagrody Nobla Wislawie Szymborskiej ich twórczyni.