Tadeusz Salek w swej powiesci pt. „Pak szkarlatnej rózy” przedstawia losy mlodej dziewczyny, Ewy, która zniechecona brakiem pracy w Polsce, jedynego wyjscia ze swej sytuacji upatruje w pracy za granica. Gotowa jest poswiecic sie i wyjechac nawet na klika miesiecy, by odciazyc domowy budzet i pomóc rodzinie. „Teraz, gdy przeczytala to ogloszenie: — „Potrzebna opiekunka do dzieci. Praca w Niemczech.” — swiat zawirowal jej przed oczyma, jakby nagle przed nia otworzyly sie wymarzone bramy niebios, w których sam dobry Bóg postanowil podzielic sie z nia swoim wlasnym szczesciem. W tym niewielkim ogloszeniu dostrzegla dla siebie te deske ratunku, która pozwoli jej oderwac sie od tego beznadziejnego marazmu dnia powszedniego. Pozwoli jej wreszcie pracowac. Nareszcie bedzie mogla stanac jak normalny czlowiek wsród normalnych ludzi. Wiedziala, ze kiedy uzyska te prace, bedzie robic wszystko, aby jej pracodawcy byli z niej zadowoleni. Bedzie robila wszystko, aby tej pracy nie stracic.”

Jak rózne okaza sie oczekiwania od zastanej rzeczywistosci… Ewa tak szybko, jak do pracy chciala wyjechac, bedzie chciala z niej powrócic. Los rzuci te mloda i atrakcyjna dziewczyne w rece brutalnych sutenerów, którzy, by zarobic i jednoczesnie sie zabawic, sa w stanie posunac sie do wszystkiego. Czy zbrukanej Ewie uda sie wydostac z rak oprawców i powrócic do normalnego zycia, które wiodla przed wyjazdem? Tego dowiecie sie, siegajac po „Pak szkarlatnej rózy”.