Tajwan z biednego i zacofanego kraju w przeciagu zycia dwóch pokolen byl w stanie dogonic w poziomie zycia takie kraje jak Niemcy, Szwecja czy Kuwejt nie posiadajac jednak zadnych zasobów naturalnych. Rosnie nieprzerwanie od ponad 60 lat i stal sie jednym ze swiatowych liderów technologicznych oraz siedemnastym eksporterem na swiecie, na równi z Indiami. Maly wyspiarski kraj - dziewieciokrotnie mniejszy od Polski - jest dwukrotnie bogatszy od nas w przeliczeniu na glowe mieszkanca. Ksiazka pokazuje, ze choc imponujace, to nie jest to wyjatkowe osiagniecie w historii gospodarczej swiata. Wyjatkowy nie jest równiez ich model gospodarczy i wbrew obiegowej opinii jest mozliwy do zastosowania w dowolnym innym miejscu na ziemi - chociazby w Polsce. Ksiazka ten model przybliza, wyjasnia i pokazuje jak sami mozemy go powtórzyc. Nie krytykuje, a odpowiada na krytyke. Podzial na gospodarcze centrum swiata i jego peryferie wyjasnia gdzie znajduje sie Polska, a „Azjatycka lekcja” tlumaczy jak mozemy sie z tej peryferyjnosci wyrwac. Ksiazka stawia dwa wazne pytania: co trzeba zmienic aby dogonic centrum oraz jak to nalezy zrobic. Odpowiedz jednak zaskoczy polskiego czytelnika przyzwyczajonego do „zachodnich” recept. To jak postawienie obecnego swiata do góry nogami i malo tego, okazuje sie ze dopiero wtedy wszystko nabiera sensu i logiki. Aby jednak w pelni zrozumiec dziejace sie wokól nas procesy trzeba sie cofnac do XVI wieku i dostrzec, ze my jako Polska, jestesmy w tym samym miejscu w którym bylismy przed wiekami. Polska zawsze zyla na obrzezach swiata, ale i teraz nie nalezymy do jego centrum. Mimo, ze nigdy nie udalo sie nam wyrwac z peryferiów, nie znaczy ze jest to niemozliwe. Bylo to realne tak w wieku XIII, jak i XVII czy obecnie. Jedynym hamulcowym jestesmy my sami i to od nas zalezy nasza przyszlosc. Wiecej informacji, oraz obszerne fragmenty ksiazki na blogu autora https://azjatyckalekcja.wordpress.com/2014/12/09/fragment-ksiazki-azjatycka-lekcja/