„Wydobyc z niepamieci” to powiesc, która Autor okresla w krótki sposób: Stop! Kumulacja nadzwyczajna uczuc, wrazen i wydarzen! Ksiazka skierowana do tych, którzy mieli szczescie kiedys kochac innego czlowieka. Moze stracili te osobe, a moze zwyczajnie zapomnieli o niej w natloku spraw codziennych. To chwilowy powrót do czasów naszego szkolnego mundurka, kiedy chlopcy nosili jeszcze w tornistrze generalskie lampasy czy tez bulawy marszalkowskie, a dziewczeta za wszelka cene chcialy byc tak piekne jak Brigitte Bardot czy Claudia Cardinale. Autor zaprasza nas do spaceru po mlodzienczych milostkach kazdego z nas, wiekszych czy tez malutkich, spelnionych w latach nastepnych czy tez na zawsze odstawionych do sfery pozólklych wspomnien. Kazdemu chyba z nas cos pozostalo w pamieci z tamtych pierwszych wzruszen, zauroczen plcia przeciwna, wspomnienie dziewczecego warkocza kolezanki z sasiedztwa, czyjes cudowne oczy i glos niczym u Franka Sinatry. Teraz, kiedy byc moze juz daleko jestesmy od czasów tej szalonej mlodosci, mozna chociaz popatrzec do tylu, za siebie, odkurzyc fotografie i listy z dawnych lat, wspomniec dobre czasy, bo te zle pamiec sama odrzucila…! Jaki piekny i kolorowy, jakze pachnacy byl wtedy swiat, kiedy wszelkie przeszkody pokonywalo sie bez zastanowienia, przeciez to bylo dla niej, dla niego, tak mialo wygladac nasze zycie! Zastanówmy sie dzisiaj, czy moze cos czy ktos pozostal z tamtych czasów, moze jednak gdzies daleko zyje czlowiek, tak kiedys nam bliski a pózniej, tak jak my obecnie, samotny…? Moze cos z tamtego, starego swiata da sie odnalezc i uratowac? Czytajac taka ksiazke mozna sie zastanowic, co by bylo gdyby…