„Reminiscencje – wspomnienia i refleksje” Zdzislawa Moczynskiego to po prostu wiersze. Autorem tomiku jest „starszy pan”, milosnik poezji, który jak mówi pisanie wierszy czynil od mlodych lat, az po te – siegajace jego dojrzalosci zyciowej. Pasjonowal sie twórczoscia nastepujacych pisarzy: K.I. Galczynskiego, J. Tuwima,I. Staffa, D. Lesmiana, W. Broniewskiego i wielu innych z tamtej epoki. Zostal im wierny w formie rytmów, rymów i formy, nie baczac na krytyke wspólczesnych pisarzy. Wspomnienia i refleksje to glówny przekaz wierszy. Podzielone one zostaly na cztery dzialy: „Z polany zycia”; „Moje wedrowanie”; „Utracona milosc” i „Zima, Swieta i Nowy rok”. Opowiadaja o zyciu autora, na którego byt skladaja sie milosc, smutek, tesknota, wszechobecna radosc. Szczescie, przezywanie i doznawanie podczas pisania o swoich pragnieniach i spelnianiu marzen to nieodzowny element ksiazki.